29 grudnia, podczas sesji RML, medale „Zasłużony dla Miasta Luboń” odebrali (od prawej): Krzysztof Moliński, Zdzisław Szafrański i w imieniu zmarłego Benona Mateckiego syn Janusz fot. Paweł Wolniewicz

Podczas ostatniej sesji Rady Miasta kadencji 2010-2014 w październiku w 2014 r. radni podjęli uchwały o nadaniu Medali „Zasłużony dla Miasta Luboń”: Benonowi Mateckiemu (pośmiertnie), prof. Krzysztofowi Molińskiemu i dr Zdzisławowi Szafrańskiemu. Te honorowe odznaczenia zostały wręczone wyróżnionym przez władze wybrane 16 listopada 2014 r. na 3. sesji VII kadencji 29 grudnia (medal przyznany śp. Benonowi Mateckiemu odebrał syn Janusz). Więcej informacji o nagrodzonych na str. 29.

Przypominamy, że obecnie przyznane medale były 28., 29. i 30. z kolei (ustanowiła je pierwsza władza samorządowa w 1993 r.). Wcześniej otrzymali je: Zenon Twardowski i Chór „Bard” (1997), Spółdzielnia Mieszkaniowa w Luboniu (1999), księża proboszczowie, kanonicy: Zygmunt Sowiński, Stefan Patryas i Stefan Naskręt (2001), Zakłady Chemiczne i Zakłady Ziemniaczane, Stanisław Malepszak, Jerzy Paluszczak, Eugeniusz Kowalski, Janina Baumann, ks. Stanisław Streich (pośmiertnie), Ochotnicza Straż Pożarna, ks. Teodor Nogala (pośmiertnie), Romuald Klauziński, (2004), Jerzy Zieliński oraz Józefa i Józef Dylewiczowie (2006), Roman Krzyżostaniak (2007), Wojciech Dutka (pośmiertnie), Klub Honorowych Dawców Krwi i PTTK (2009), Hanna Kuryłło (2010), Ryszard Olszewski (pośmiertnie), Antoni Przybylski, Włodzimierz Kaczmarek (pośmiertnie) (2011), Irena Skrzypczak (2014).

(S)

Sylwetki nagrodzonych

Benon Matecki – ur. 5 czerwca 1934 r. w Poznaniu, mieszkał w Luboniu od 1939 r. aż do śmierci (1 grudnia 2012 r.). Znany pod pseudonimem artystycznym „Benas z Kocich Dołów” twórca nieprofesjonalny, autor gawęd, wierszyków, piosenek i humoresek w gwarze poznańskiej, związanych z Luboniem i wydanych w tomikach: „Śleperyby” i „Na szage bez most”. Obdarzony talentem muzycznym i aktorskim od wczesnej młodości występował na scenie w teatrzykach amatorskich, grał na gitarze, akordeonie i harmonijce ustnej. Dla potomnych twórczość B. Mateckiego jest dokumentem zjawisk kulturowych, folkloru i zdarzeń historycznych, których autor był świadkiem, a które bezpowrotnie odeszły w przeszłość. Pozostawił artystycznie ujęty zapis języka, którym do niedawna u nas się posługiwano. Założyciel zespołów muzycznych „Lubońskie Pyry” i „Ryczka”. Współzałożyciel Lubońskiego Stowarzyszenia Historycznego oraz członek władz Towarzystwa Miłośników Miasta Lubonia. Pośmiertnie nagrodzony w konkursie „Siewca Roku  2012” w kategorii „kultura”.

Krzysztof Moliński ur. w lutym 1951 r. w rodzinie o tradycjach ziemiańskich. W 2006 r. otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł profesora – najwyższy stopień naukowy. Jest matematykiem – statystykiem na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Poza pracą naukową, pomimo że nie widzi, jest oddanym społecznikiem, doskonałym organizatorem i działaczem na wielu płaszczyznach. M.in.: w 1989 r. organizował Samorządowy Komitet Obywatelski (SKO); współorganizował szereg spotkań z mieszkańcami w różnych częściach Lubonia, przybliżając ideę samorządu terytorialnego w rozumieniu ówczesnym i w oparciu o wzorce przedwojennej II RP. W latach 1990-1994 był przewodniczącym Rady Miasta Luboń. W 1995 r. współtworzył Stowarzyszenie Kulturalno-Oświatowe „Forum Lubońskie”, w którym od początku, przez 20 lat pełni funkcję prezesa. Wraz z Towarzystwem Gospodarczym Miasta Luboń angażował się w budowę 14-kilometrowej trasy dydaktyczno-rowerowej wzdłuż Warty z Lubonia do Puszczykówka przez tereny Wielkopolskiego Parku Narodowego. Pierwszy z mostków na tej trasie otrzymał imię „Krzyśko” jako uhonorowanie osobistego wkładu Krzysztofa Molińskiego. Prężnie działający organizator i współorganizator wielu przedsięwzięć przy parafii św. Jana Bosko. Jest orędownikiem wyniesienia na ołtarze męczennika śp. ks. Stanisława Streicha i przewodniczącym grupy modlitewnej jego imienia. Jest także członkiem Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu skupiającego obecnie prawie 300 naukowców nie tylko z Polski. (Sylwetkę K. Molińskiego przedstawialiśmy m.in. w „WL” 07-2000, na str. 2)

Zdzisław Szafrańskiur. 27 maja 1947 r. w Zielonej Górze. Od 1971 r. pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Matematyki Politechniki Poznańskiej. W 1980 r. obronił rozprawę doktorską. Był wielokrotnym laureatem w konkursach organizowanych przez studentów na „Najlepszego dydaktyka i wychowawcę”. Za osiągnięcia zawodowe odznaczono go m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej W 1990 r. został radnym z ramienia SKO z najlepszym wynikiem wyborczym i przez cztery lata sprawował funkcję wiceprzewodniczącego Rady, a w latach 1994-2006 przewodniczącego Rady Miasta. Inicjator najważniejszych dokumentów miasta, w oparciu o które działał samorząd lokalny, oraz uchwalenia pierwszych planów miejscowych w naszym mieście. Nawiązał kontakty z niemiecką gminą Rüdersdorf i francuską gminą Rouen, z którymi przyjacielskie kontakty nasze miasto utrzymuje do dziś.

PAW

na podstawie wniosków o nadanie medali

lubonianie medale zasłużeni