Start » Ludzie / wywiady » Zasłużeni dla miasta Luboń

Zasłużeni dla miasta Luboń

Wyświetlono 1 502 razy

Noty biograficzne i uzasadnienia nadania medalu „Zasłużony dla Miasta Luboń” z dokumentacji stanowiącej podstawę dla władz miasta do wyróżnienia 7 lubonian. Uhonorowanych przedstawiamy w kolejności alfabetycznej.

Paweł Leszek Klepka

Urodził się w Poznaniu, 6 października 1957 r., a od 1982 r. jest mieszkańcem naszego miasta. Z wykształcenia inżynier geodeta, po Akademii Rolniczej w Krakowie. Pracował w Biurze Geodezji, Urzędzie Miasta Puszczykowo, prowadził działalność ogrodniczą w Luboniu, Przedsiębiorstwo Inżynieryjno-Budowlane. W latach 1998-2002 był I wiceprezydentem Poznania. Od 2003 r. prowadzi własną działalność gospodarczą na terenie całej Polski. W latach 1990-1994 był radnym Rady Miasta Luboń (nie pobierał diety). Posiada uprawnienia do zasiadania w radach nadzorczych Skarbu Państwa. Od 1999 r. jest członkiem Rady Nadzorczej „Aquanet”.

Działalność społeczna i gospodarcza:

– Od 2000 r. jest członkiem Akademickiego Związku Sportowego w Poznaniu, a od 2003 r. prezesem sekcji koszykówki Kobiet AZS. Sukcesy sportowe sekcji: 2003 r. – wicemistrzostwo Polski seniorek, tytuły Mistrza Polski w kategoriach U16, U18, U20. Poznański AZS jest jednym z dwóch największych klubów koszykówki kobiet, w szkoleniu młodzieży w Polsce. W szkoleniu dzieci i młodzieży bierze udział około 500 osób. Paweł Klepka jest również członkiem Zarządu AZS i Wielkopolskiego Związku Koszykówki.

– Od 7. lat (2009 r.) jest Prezydentem Unii Wielkopolan – najstarszego stowarzyszenia regionalnego w Polsce. Ponadto od 2012 r. jest organizatorem Dni Pracy Organicznej, w trakcie których przyznawane są Wawrzyny Pracy Organicznej. Działa w Wielkopolskiej Izbie Budownictwa, a w 2012 r. został Wiceprezydentem Izby – największej regionalnej organizacji gospodarczej budownictwa w Polsce. Od 4. lat działa aktywnie jako członek Rady Gospodarczej Miasta Luboń.

– Paweł Leszek Klepka jest odznaczony m.in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotą odznaką AZS, Złotą Odznaką Polskiego Związku Koszykówki, Brązowym Medalem za Zasługi dla Sportu i Medalem za Zasługi dla Gospodarki.

Pracę w AZS, Unii Wielkopolan i Wielkopolskiej Izbie Budownictwa i w Luboniu wykonuje społecznie.

Wniosek złożyła Rada Gospodarcza Miasta Luboń

 

 

Edmund Kostrzewski

Jest długoletnim mieszkańcem Lubonia wspierającym przez większą część swego życia pracą i zaangażowaniem w życie społeczne – rozwój naszego Miasta. W 2004 r. założył Stowarzyszenie „Solidarni w Prawdzie i Miłosierdziu”, którego działalność wspiera do dziś. Jego pomoc odgrywa kluczową rolę w organizacji corocznych akcji „Wyprawka Szkolna” oraz „Paczka Świąteczna”. W ramach projektu „Wyprawka Szkolna” dzieci pochodzące z uboższych rodzin będących członkami naszej społeczności otrzymują wyposażenie niezbędne do podjęcia nauki w nowym roku szkolnym. Z kolei dzięki akcji „Paczka Świąteczna” najbardziej potrzebujące osoby mieszkające w Luboniu otrzymują w okresie świątecznym artykuły spożywcze oraz drobne upominki.

– Inicjuje też i wspiera uroczystości z okazji Dnia Kobiet oraz Dnia Seniora. Należy podkreślić, iż w szczególny sposób otacza troską starszych członków naszej społeczności, aktywnie uczestnicząc w organizacji wyjazdów kulturoznawczych i krajoznawczych. W swych działaniach nie zapomina o młodzieży zamieszkującej nasze miasto, finansując stypendia mające wspomóc rozwój młodych, zdolnych osób. Udzielona w ten sposób pomoc w znacznym stopniu ułatwiła czy wręcz umożliwiła dalszy rozwój jej beneficjentów.

– Edmund Kostrzewski wspierał również organizację wielu imprez sportowych i kulturalnych w Luboniu (dla przykładu – pomoc materialna  udzielona na rzecz Lubońskiego Wyścigu Kolarskiego im. Andrzeja Wiśniewskiego). Swymi działaniami przyczynia się do umacniania w naszym społeczeństwie postaw patriotycznych oraz pamięci i wiedzy o historii naszego kraju oraz regionu. Niesie również pomoc w poszerzaniu świadomości prawnej mieszkańców naszej gminy, patronując i wspierając bezpłatne porady prawne udzielane w ramach działalności prowadzonej przez Stowarzyszenie „Solidarni w Prawdzie i Miłosierdziu”.

– Pomaga i angażuje się przy realizacji projektów mających na celu ochronę środowiska i rozwój istniejącej w Luboniu infrastruktury, czyniąc je bardziej przyjaznymi dla mieszkańców. W sposób szczególny przyczynił się do powstania Pomnika Życia oraz Ławeczki Błogosławionego Edmunda Bojanowskiego. Wspiera również aktywnie istniejące w Luboniu parafie rzymskokatolickie, udzielając im pomocy w zakresie remontów, prac budowlanych jak również przekazując pomoc materialną potrzebną do prowadzonej przez nie działalności. Troską i wsparciem otacza również działający na terenie naszego miasta Caritas.

– Działalność E. Kostrzewskiego i utworzonego przez niego Stowarzyszenia na niwie społecznej została uhonorowana podczas VII Gali Wolontariatu organizowanej przez Radę Powiatu Poznańskiego, przyznaniem wyróżnienia dla najbardziej zasłużonych wolontariuszy powiatu.

– Ponadto jako osoba prowadząca od wielu lat na terenie Lubonia działalność gospodarczą, przyczyniał się i przyczynia do powstania nowych miejsc pracy i poprawy kondycji gospodarczej naszego mikroregionu.

Wniosek złożyło Stowarzyszenie „Solidarni w Prawdzie i Miłosierdziu”.

 

 

Jan Panek

Urodził się 23 września 1939 r. w Luboniu i z naszym miastem związany jest do dziś. Tutaj mieszkał w czasie wojny, gdzie w żabikowskim obozie życie stracił jego ojciec (jedna z ulic w Lasku nosi jego imię). W wieku 14 lat przerwał naukę i zawodu ślusarza uczył się dopiero na kursach. Po wojsku, gdzie ukończył szkołę podoficerską, rozpoczął pracę w Mostostalu. Założył rodzinę, wybudował dom. Małżeństwo nie przetrwało, co spowodowało, że został alkoholikiem. Przez picie pan Jan stracił wszystko, co posiadał – rodzinę, dom, pracę. Nie trzeźwiał przez wiele dni, sypiając na ławce w parku lub na dworcu. Pomocną dłoń wyciągnął do niego dyrektor Wielkopolskiego Przedsiębiorstwa Przemysłu Ziemniaczanego – Edward Kudyński, dając mu pracę i obdarzając zaufaniem. Tak rozpoczęła się jego droga do trzeźwości, która trwa do dziś. 24 sierpnia 2016 r. minęło 30 lat, odkąd po upadku na samo dno, zdecydował się zerwać z nałogiem.

– Jest współzałożycielem lubońskiej grupy AA (Anonimowych Alkoholików) „Avanti”. Przez wiele lat był aktywnym członkiem Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Od 25 lat prowadzi dni skupienia dla AA w Gostyniu, których był organizatorem. Spotyka się z więźniami osadzonymi w Poznaniu, Gębarzewie, Koziegłowach, Wronkach. Co roku od 22 lat, pielgrzymuje do Częstochowy, od 12 lat wyprowadza z krzyżem poznańską pielgrzymkę pieszą z katedry. Należy do Duszpasterstwa Trzeźwości. Współpracuje z AA w całej Europie, wygłaszał prelekcje w Niemczech, Austrii, Irlandii, Włoszech. Jako prelegent brał wielokrotnie udział w ogólnopolskich kongresach trzeźwości. Ponadto spotyka się na wykładach z młodzieżą licealną i studentami. Każdy, kto boryka się z chorobą alkoholową, znajdzie u pana Jana pomoc i wsparcie. – „Spłacam dług zaufania, zaciągnięty kiedyś u dobrych ludzi” – mówi Jan Panek o swojej społecznej misji.

Wniosek złożyła Komisja Sfery Społecznej RML.

 

 

Dariusz Szmyt

Urodził się 16 stycznia 1957 r. w Luboniu przy ul. Dzierżyńskiego 57 (obecnie Armii Poznań), mieszka przy ul. Rydla 9. Jest absolwentem poznańskich uczelni: Politechniki, Akademii Ekonomicznej i Papieskiego Wydziału Teologicznego.

– Praca w samorządzie: 2002-2006 – radny Miasta Luboń, 2006-2014 – Burmistrz Miasta Luboń, od 2014 r. – radny Powiatu Poznańskiego.

Przed objęciem funkcji burmistrza był pierwszym dyrektorem Oddziału PKO Banku Polskiego SA w Luboniu. Pracując na tym stanowisku, pomógł Miastu wyemitować obligacje przeznaczone na wykup gruntów pod drogi w Nowym Centrum Lubonia. Wykup tych obligacji przypadł na czas pierwszej kadencji jego burmistrzowania, co znacząco ograniczyło możliwości inwestycyjne Lubonia. Dlatego jako burmistrz starał się o pozyskanie środków zewnętrznych na miejskie inwestycje. W czasie 8 lat pozyskał dla Lubonia ok. 40 mln zł. Główne inwestycje wsparte środkami zewnętrznymi to: Hala Widowiskowo-Sportowa, obwodnica miejska (Kręta, Polna, Poznańska), kanalizacja w Lasku, zakup nowych autobusów dla Translubu i ciężkich wozów dla OSP w Luboniu oraz przedszkole „Trójeczka”. Gdy przez dwie kadencje był burmistrzem, w naszym mieście wybudowano 48 mieszkań socjalnych, co znacząco zmniejszyło problemy lokalowe rodzin o niskich dochodach. Wszystkie te działania można uznać za naturalną pracę na stanowisku burmistrza. Są też jednak dokonania, które nie wynikają z obowiązku nałożonego ustawami, do nich należy promowanie miasta, budowanie jego marki wśród mieszkańców i na zewnątrz. Na 55-lecie miasta współorganizował aż 55 takich wydarzeń, nie tylko kulturalnych, w Luboniu. Wiele z nich na stałe wpisało się w kalendarz Lubonia i imprez rozpoznawalnych i docenianych daleko poza naszym miastem. Niewątpliwie najważniejsze z nich to: Festiwal Piosenki, Teatry Maltańskie i Bieg Niepodległości, a z lokalnych: Biba w Lasku czy koncerty w kościołach i inne.

– Z inicjatywy burmistrza Szmyta corocznie nadaje się tytuły „Siewca Roku” w różnych kategoriach za osiągnięcia w roku minionym.

– Pragnąc integrować lokalną społeczność współtworzył m.in. powstanie: Młodzieżowej Rady Miasta, Rady Gospodarczej, Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Nadal aktywnie działa jako doradca Rady Gospodarczej i członek Rady Programowej Lubońskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

– Od kiedy został burmistrzem, corocznie aktywnie pomagał byłym żołnierzom Armii Krajowej w organizowanych na początku czerwca uroczystościach związanych z rocznicą wymordowania w 1944 r. w obozie żabikowskim, dowódców i żołnierzy AK na Wielkopolskę. Widząc z roku na rok, jak ubywa żołnierzy z tamtych lat, jako burmistrz i członek Rady Muzeum podjął inicjatywę, że Miasto Luboń i Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie przejmie wszystkie obowiązki związane z organizowaniem tych uroczystości. Po trzech latach, w lutym 2014 r., Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej nadał Dariuszowi Szmytowi odznaczenie „Za Zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej” (Legitymacja nr 70).

– Dariusz Szmyt jest także członkiem Lubońskiego Bractwa Kurkowego, z którym aktywnie bierze udział w uroczystościach patriotycznych na terenie Lubonia.

Wniosek złożyła Rada Gospodarcza Miasta Luboń.

 

 

Alicja Walenciak-Galińska

Urodziła się 2 grudnia 1970 r w Poznaniu, przez całe życie mieszkała w Luboniu, była długoletnią nauczycielką Szkoły Podstawowej nr 2. Pracowała w niej w latach 1993-2016 r. (w 2016 r. przeszła na rentę z uwagi na stan zdrowia). Z pasją oddawała się uczeniu początkowo religii, a następnie j. polskiego i historii, a przygotowywani przez nią uczniowie zostawali laureatami konkursów historycznych i recytatorskich na szczeblu wojewódzkim (m.in. w 2013 r. Dominika Maik – wyróżnienie w finale wojewódzkim za pracę II Wojna Światowa widziana oczami dziecka, w 2014 r. Julia Jankowiak – 3 miejsce w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim) i krajowym (w 2014 r. Andrzej Gauza – 4. miejsce w Polsce za pracę w o losach pradziadka w V. edycji konkursu „Losy Bliskich i losy Dalekich – życie Polaków w latach 1914-1989”). – Wraz ze swoimi uczniami napisała tekst hymnu, który powstał z okazji nadania szkole imienia Augusta hr. Cieszkowskiego podczas uroczystych obchodów 100-lecia jej istnienia. Była koordynatorką i pomysłodawczynią wielu działań podjętych we współpracy ze szkołami im. Augusta hr. Cieszkowskiego podczas Roku Cieszkowskiego, ogłoszonego przez Radę Powiatu dla uczczenia 200. rocznicy urodzin patrona szkoły. Dzięki m.in. jej staraniom szkoły i instytucje związane z tym wielkim człowiekiem wspólnie uczestniczyły w wielu przedsięwzięciach i imprezach naukowych i kulturalnych.

– Stworzyła program Zaczytana Cieszkowianka i zainicjowała działania obejmujące zarówno społeczność Cieszkowianki jak i miasta. Jej pomysłem jest także projekt „Piękna nasza Polska cała”, którego efektem jest mapa Polski z zaznaczonymi na kolorowo miejscami, które nasi uczniowie odwiedzili i interesująco opisali.

– Od 2010 r. mottem jej działań stały się słowa „Nikt z nas nie żyje tylko dla siebie”, kiedy rozpoczęła ścisłą współpracę z organizacjami charytatywnymi. Aby wesprzeć dzieło fundacji Redemptoris Missio (m.in. „Adopcja na odległość”, „Puszka dla maluszka”, „Okulary dla Afryki”, zbiórka odzieży), wymyśliła i rozpropagowała wśród mieszkańców Lubonia i okolic akcję zbierania puszek aluminiowych, która trwa do dziś. Środki uzyskane ze sprzedaży posłużyły do zakupu inkubatorów, opłacenia kosztów kształcenia dwóch dziewczynek i codziennego zakupu obiadów dla dzieci z wioski w Kamerunie. Wiele razy organizowała też akcję” Opatrunek na ratunek” czy zbiórkę przyborów szkolnych dla dzieci z Republiki Środkowej Afryki. Akcje te są kontynuowane, co oznacza, że działania p. Alicji Walenciak-Galińskiej inspirują.

– Potrafiła też zmobilizować dużą grupę osób do zbierania plastikowych nakrętek. Dochód ze sprzedaży przekazywała na rzecz Stowarzyszenia Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Wspólna Droga”, wspierając tym samym ważną społeczną działalność stowarzyszenia. Ta akcja również trwa.

– Akcje związane ze zbiórką puszek i nakrętek, które głównie miały na celu wsparcie akcji charytatywnych i pomoc ludziom w potrzebie, zostały także dostrzeżone jako działanie proekologiczne. SP 2 znalazła się pięciokrotnie wśród 15 nagrodzonych w Polsce szkół, które uczestniczyły w ogólnopolskim programie „Szkolne i przedszkolne projekty recyklingowe”. W ramach nagrody i dalszego szkolenia wybrani uczniowie wraz z nauczycielem wzięli udział w Zielonej Szkole w Spale sponsorowanej przez Fundację RECAL z Warszawy.

– Pani Alicja Walenciak-Galińska w sposób innowatorski prowadziła też szkolną gazetkę „Inter-odgłosy z Cieszkowianki”, współpracując z „Głosem Wielkopolskim” i platformą JUNIOR – MEDIA. Prowadzone przez nią koło dziennikarskie bardzo prężnie działało, tworząc własne czasopismo. Młodzi dziennikarze brali udział w licznych warsztatach dziennikarskich (m.in. w „Głosie Wielkopolskim”, „Wieściach Lubońskich”), przeprowadzali wywiady z ciekawymi ludźmi, opisywali swoje podróże i lektury, pokazując sposoby na spędzanie wolnego czasu, relacjonowali przebieg imprez szkolnych i innych, w których brali udział. Publikowali też efekty działań charytatywnych. Kilkoro z nich także żywo włączyło się we współpracę z „Głosem Wielkopolskim” – wiele razy dzięki wysokiemu poziomowi prac na jego łamach publikowano recenzje książek czy gier planszowych, nadesłanych przez redaktorów, przygotowanych przez p. Alicję. Dzięki temu sześć uczennic uzyskało prestiżowy Certyfikat Junior Krytyka. Także próby literackie uczniów p. Alicji zostały docenione przez ogólnopolskie czasopismo „Victor Junior”, w którym w roku szkolnym 2015-2016 dwukrotnie pojawiło się opowiadanie jej uczennicy Julii Jankowiak. W Ogólnopolskim Konkursie Junior Media i Fundacji Orange „Bezpiecznie tu i tam – lepimy lepieje” nagrodzono także dwuwiersz, tzw. „lepiej” autorstwa jej ucznia, Arkadiusza Plewy. Czasopismo tworzone przez p. Alicję wielokrotnie doceniali specjaliści: „Inter-odgłosy z Cieszkowianki” na ogół nagradzano drukiem: SP 2 otrzymywała 250 gazetek wydrukowanych na papierze gazetowym w formacie „Głosu Wielkopolskiego” – mieszkańcy mogli zakupić gazetkę, a dochód p. Alicja przeznaczała na cele charytatywne, wspierając lubońskie Stowarzyszenie „Wspólna Droga”. Między innymi dzięki tej inicjatywie informacje o akcjach charytatywnych zataczały tak szerokie kręgi i łączyły ludność Lubonia i okolicznych miejscowości.

Alicja Walenciak-Galińska, pedagog, który mimo walki z ciężką chorobą potrafiła wokół różnorodnych ważnych działań skupić społeczność szkoły, osiedla, miasta, powiatu, województwa, a jej pełna pasji i wytrwałości praca miała zasięg krajowy i międzynarodowy, zasługuje na honorowe wyróżnienie przyznawane przez Miasto Luboń, którego ambasadorem jest w kraju i za granicami.

Alicja Walenciak-Galińska zmarła 23 listopada 2016 r.

Wniosek złożyła Rada Pedagogiczna Szkoły Podstawowej nr 2.

 

 

Tadeusz Waliczak

Urodził się 17 września 1949 r. w Grodzisku Wielkopolskim, od 1976 r. – lubonianin z wyboru. Profesjonalista z tradycjami: W 1980 r. przejął po ojcu firmę dekarsko-blacharską, którą zarządzał i prowadził do czasu przejścia na emeryturę w 2016 r. Obecnie znaną już od dziesięcioleci firmę z tradycjami, przejął syn Waldemar – mieszkaniec Lubonia. Na polu zawodowym Tadeusz Waliczak i prowadzona przez niego lubońska firma zostały docenione m.in.: Honorową Odznaką Rzemiosła, Srebrnym i Złotym medalem imienia Jana Kilińskiego – Za Zasługi dla Rzemiosła Polskiego nadane przez Związek Rzemiosła Polskiego w Warszawie. A także wiele dyplomów w uznaniu jego profesjonalizmu.

– Samorządowiec: Zaangażowany od 1989 r. w przemiany ustrojowe na szczeblu lokalnym działał w Samorządowym Komitecie Obywatelskim w Luboniu. W 1990 r., w pierwszych demokratycznych samorządowych wyborach został wybrany do Rady Miasta Lubonia. Przez 16 lat (4 kadencje), obdarzany zaufaniem mieszkańców pełnił funkcję radnego, czynnie uczestnicząc w pracach takich organów władzy stanowiącej jak: Komisja Inwentaryzacyjna, przyczyniając się do komunalizacji mienia na rzecz samorządu gminnego; Komisja Organizacyjno-Prawna, biorąc udział m.in. w tworzeniu pierwszego Statutu Miasta Luboń, którego wiele zapisów obowiązuje do dziś. Najbardziej angażował się jednak w prace Komisji Komunalnej, gdzie wiele jego logicznych i dobrych dla miasta wniosków zostało przyjętych dla dobra wspólnego. W drugiej kadencji, tj. od 1994 do 1998 r. dodatkowo pełnił społeczną funkcję Członka Zarządu Miasta do spraw komunalnych. Odpowiedzialny za infrastrukturę oraz inwestycje w mieście, zasłynął z tego, że jako praktyk, osobiście nadzorował wszelkie prace wykonywane w Luboniu, przyczyniając się do wysokiej jakości wykonawstwa inwestycji, remontów itd.

– W 2006 r. został powołany przez Burmistrza Lubonia – Dariusza Szmyta – do Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. W przeciągu 8 lat pracy w tej komisji (do 2014 r.) pomagał mieszkańcom Lubonia dotkniętym chorobą alkoholową w wychodzeniu z nałogu.

– W 2015 r. burmistrz Małgorzata Machalska powołała Tadeusza Waliczaka na Członka Rady Gospodarczej Miasta Luboń, bierze czynny udział w jej posiedzeniach, dzieląc się doświadczeniem nie tylko samorządowym.

– Jedną z wieloletnich pasji Tadeusza Waliczaka jest profesjonalna hodowla gołębi. Dziesiątki zwycięstw w lotach gołębi starych i młodych oraz na wystawach, tak ogólnopolskich jak i międzynarodowych, można zaliczyć do wyjątkowej i skutecznej promocji naszego miasta. Na tym polu przejawia się także jego zaangażowanie i profesjonalizm, a także zmysł organizacyjny, który został doceniany i wykorzystywany. Tadeusz Waliczak posiada bodaj wszystkie możliwe wyróżnienia na tym polu, a są to m.in. Srebrna i Złota odznaka Za Wybitne Osiągnięcia w rozwoju Polskiego Zwiazku Hodowców Gołębi Pocztowych (PZHGP). Uchwałą krajowego walnego zjazdu delegatów otrzymał najwyższe wyróżnienie – Honorowy Członek PZHGP. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji. Od prezesa Sekcji Luboń przez różne w ponadlokalnych poznańskich strukturach do wiceprezesa Okręgu Poznań (1998- 2014), który skupia około 1500 członków.

Wniosek złożyła Rada Gospodarcza Miasta Luboń.

 

 

Leon Wawrzyniak

Urodził się 11 marca 1933 r. w Moraczewie, miejscowości położonej w ówczesnym powiecie leszczyńskim. Pochodził z rodziny wielodzietnej – miał 5 braci i 2 siostry. Jego rodzice, Katarzyna i Andrzej, mieli gospodarstwo rolne. Szkołę podstawowa ukończył w 1949 r., naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Lesznie. W 1953 r. zdał maturę. Chciał rozpocząć studia na Wydziale Leśnym w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, jednak z powodu „niewłaściwego” pochodzenia społecznego (syn tzw. kułaka – gospodarza posiadającego więcej niż 7 ha ziemi), nie został nawet dopuszczony do egzaminu wstępnego. Wcielono go do wojska, w trudnych latach 1953-1955 odbył zasadniczą służbę wojskową. Po jej ukończeniu podjął pracę jako nauczyciel. Otrzymał nakaz pracy w Słupi Kapitulnej, w powiecie rawickim. Był z pokolenia, które kwalifikacje zawodowe uzyskiwało w toku pracy – najpierw ukończył roczny Państwowy Kurs Pedagogiczny w Kaliszu (1957), potem Studium Nauczycielskie (1964) i w końcu wyższe studia matematyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1974). W 1957 r. ożenił się z Ireną (z d. Goździk). Niebawem rodzina zamieszkała w Rydzynie, tam oboje pracowali. Pan Leon uczył matematyki i fizyki w szkole podstawowej. Prowadził też uczniowski zespół grający w piłkę ręczną. Był bardzo dumny z sukcesów, które jego chłopcy odnosili w zawodach powiatowych. Po przyjściu na świat dzieci (kolejno: Zbigniewa, Leszka i Renaty) Leon i Irena Wawrzyniakowie zdecydowali się na zmianę miejsca zamieszkania. Wybrali Luboń. Tutaj urodziła się najmłodsza córka – Ewa.

– W 1965 r. Leon Wawrzyniak rozpoczął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 4. Po dwóch latach został zastępcą dyrektora, a w 1972 r. dyrektorem. Z Czwórką związany był aż do końca swej pracy zawodowej. W 1991 r., po 38 latach pracy, odszedł na emeryturę. Szkoła była dla niego bardzo ważna – był wymagającym, ale sprawiedliwym nauczycielem, autentycznie zależało mu na losach uczniów. Za długoletnią pracę zawodową w oświacie został odznaczony: Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Miał naturę społecznika.

– Był wiceprzewodniczącym Rady Miasta Luboń i radnym w latach 1998-2006. Szczególnie zajmowały go sprawy lubońskiej oświaty, które stanowiły dla niego priorytet w działaniu. Później zaangażował się w działalność Wspólnoty Lubońskiej, identyfikował się z wartościami oraz sposobem pracy reprezentowanymi przez to środowisko. Bardzo ważna była dla niego rodzina. Angażował się w wychowanie dzieci, w organizację życia rodzinnego. Z ogromną radością witał na świecie każdego kolejnego wnuka oraz prawnuka. Pozostawił po sobie wartości nieprzemijające, odwagę, szczerość, odpowiedzialność za podejmowane decyzje. Przede wszystkim jednak zaangażowanie społeczne na rzecz „Małej Ojczyzny” – naszego miasta.

Zmarł 10 września 2014 r.

Wniosek złożyli dyrekcja i grono nauczycielskie Szkoły Podstawowej nr 4 w Luboniu.

 


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *